به گزارش پایگاه خبری آرمانشهر خبر، به گزارش خبرنگار ایمنا، ساعت ۹:۳۰ صبح امروز آفیش غیرمنتظره‌ای برایم اعلام شد، «ساعت ۱۰ صبح، دفتر شهردار اصفهان باشید»؛ با زحمت از ترافیک صبحگاهی شهر عبور کرده و به میدان امام حسین (ع) و ساختمان شهرداری مرکزی رسیدم. گویا قرار بر این بود که جمعی از نوجوانان اصفهان […]
به گزارش پایگاه خبری آرمانشهر خبر،
به گزارش خبرنگار ایمنا، ساعت ۹:۳۰ صبح امروز آفیش غیرمنتظره‌ای برایم اعلام شد، «ساعت ۱۰ صبح، دفتر شهردار اصفهان باشید»؛ با زحمت از ترافیک صبحگاهی شهر عبور کرده و به میدان امام حسین (ع) و ساختمان شهرداری مرکزی رسیدم.
گویا قرار بر این بود که جمعی از نوجوانان اصفهان با شهردار شهر خود دیدار داشته باشند؛ نگاهی به تقویم کردم و متوجه شدم که امروز «سالروز شهادت حسین فهمیده و روز نوجوان» است. دانش‌آموزان نوجوانان یکی یکی وارد محوطه می‌شوند و منتظر می‌مانند تا بقیه دوستانشان هم از راه برسند و با هم وارد دفتر شهردار می‌شوند.
پله‌های ساختمان را با عجله بالا رفتم و به دفتر علی قاسم‌زاده شهردار اصفهان رسیدم؛ دو دختر نوجوان هم همراه با معلم خود وارد شدند. بچه‌های دیگر هم از راه رسیدند و مشغول مرتب کردن لباس‌های خودشان شدند.
دقایقی بعد وارد اتاق شهردار شدند و با استقبال علی قاسم‌زاده یکی یکی روی صندلی‌ها نشستند. شهردار اصفهان با روی خوش به تک‌تک آن‌ها خوش‌آمد گفت؛ تعدادشان بیشتر از صندلی‌های دور میز است، صندلی اضافه می‌کنند تا بیشتر بچه‌ها کنار شهردار جا شوند.
عنایتی یکی از دانش‌آموزان دختر مدیریت جلسه را بر عهده دارد؛ او با تبریک روز نوجوان سخنان خود را آغاز و خطاب به شهردار درخواست خود را این‌گونه بیان می‌کند: «امیدواریم طوری نباشد که تنها امروز که به نام نوجوانان ثبت شده است، به آن‌ها توجه کنید. من و تعدادی از نوجوانانی که امروز در این دیدار حضور داریم، از داوران و خبرنگاران جشنواره فیلم کودک و نوجوان هستیم و امیدوارم این ظرفیت خوب رها نشود و اتفاقات خوبی رقم بزنیم.»
عنایتی از شهردار اصفهان خواست برای نوجوانان صحبت کند تا آن‌ها در ادامه حرف‌ها، درخواست‌ها و پیشنهادهای خود را مطرح کنند، اما شهردار اصفهان نپذیرفت و تاکید کرد: «علاقه‌مندم اول حرف‌های شما را بشنوم.»
عنایتی به نوبت اسم بچه‌ها را می‌خواند تا چند دقیقه‌ای صحبت کنند.
جای پاتوق نوجوانان در اصفهان خالی است
امیرعلی حیدری می‌گوید: «جای پاتوقی که نوجوانان بتوانند دورهم جمع شوند و صحبت کنند، در شهر اصفهان خالی است؛ امیدواریم که فقط امروز روز نوجوانان نباشد و این تعامل در طول سال نیز ادامه پیدا کند.»
شهراد شاه‌جوان که کمی دیرتر از دوستانش رسیده بود و از روی صندلی‌های دور اتاق، جلسه را همراهی می‌کند، روی پا می‌ایستد و با گلایه از شلوغی خیابان‌های شهر اظهار می‌کند: «مسیر امنی برای رفت‌وآمد با دوچرخه می‌خواهیم.»
فاطمه زهره اسدی ضمن تشکر از فرصتی که شهردار برای بیان مطالبات در اختیار آن‌ها قرار داده است، درخواست می‌کند که مکانی مجزا برای تفریح، ورزش و فعالیت‌های فرهنگی دختران شهر اصفهان فراهم شود و به‌زودی نتیجه پیگیری این مطالبات به آن‌ها اطلاع داده شود.
سهیل مظاهری از آلودگی هوای شهر اصفهان گلایه دارد و می‌گوید: «پیاده به مدرسه می‌روم، اما از همان ابتدای صبح هوای آلوده شهر آزاردهنده است.»
او در ادامه همچون سایرین از شهردار تقاضا دارد که دیدارشان تنها به امروز ختم نشود.
علی الهی‌نژاد، با اشاره به وضعیت کتاب و کتابخوانی در شهر اصفهان پیشنهاد می‌دهد: «بهتر است در سطح شهر ایستگاه‌های مطالعه کتاب راه‌اندازی شود تا رهگذران نوجوان از آن استفاده کنند، همچنین المان‌های کتاب و کتابخوانی در شهر افزایش پیدا کند.»
مطهره حاجی‌عبدالرحمانی، درخواست فراهم کردن تسهیلات بیشتر برای گروه‌های فرهنگی و تربیتی در شهر اصفهان را دارد؛ همچنین از وضعیت حجاب برخی نوجوانان گله‌مند است و معتقد است که محتوای پوسترهای سطح شهر باید بر نوجوان متمرکز باشد، همان‌طور که رسانه‌های بیگانه این گروه را هدف قرار داده‌اند.
هادی کدخدایی که روی صندلی کنار شهردار نشسته است، می‌گوید: «در پارک‌ها معمولاً مکان مشخصی برای بازی کردن نیست و امثال من مجبور می‌شوند در چمن‌ها بازی کنند، از این رو درخواست می‌کنیم که مکان بزرگی را برای بازی نوجوانان اختصاص دهید.»
برگزاری دوره اصفهان‌شناسی
زهرا ناظری با اشاره به صحبت‌های اخیر شهردار اصفهان که بر اهمیت پیوند به گذشته و امید به آینده در زندگی نوجوانان تاکید کرده بود، درخواست می‌کند: «با همکار آموزش‌و پرورش برای نوجوانان دوره‌های اصفهان‌شناسی را برگزار کنید، همچنین در شهر و مدارس برای نوجوانان مشاور حضور داشته باشد.»
شهردار اصفهان سوال کرد: «منظور شما این است که شهرداری برای هر مدرسه مشاور داشته باشد؟» و زهرا پاسخ داد: «به غیر از مدارس در سطح شهر نیز حضور داشته باشند.»
رهام رسولی سخنان خود را با شعری زیبا آغاز می‌کند و اظهار می‌کند: «شهرداری برای هر مناسبتی در سطح شهر پوستر نصب می‌کند، اما برای روز نوجوان این‌گونه نبود، دوستانم در مدرسه نمی‌دانستند امروز چه مناسبتی دارد.»
ستایش آقاجانی بابت تمیزی شهر اصفهان از شهردار تشکر می‌کند و می‌گوید: «بابت خشک بودن زاینده‌رود بسیار ناراحت هستم، این اتفاق موجب آسیب به بافت تاریخی شهرمان می‌شود، همچنین درخواست کتابخانه‌های عمومی بیشتر با فضایی متفاوت را در سطح شهر دارد.»
امیرحسین ابراهیمیان، دانش‌آموز هنرستان هنرهای زیبا می‌گوید: «نوجوانان اصفهانی ظرفیت‌های زیادی دارند که کمتر به آن‌ها توجه می‌شود، همان‌طور که در جشنواره فیلم کودک و نوجوان مشاهده کردید، این همکاری نباید تنها به یک جشنواره ختم شود؛ در هنرستان ما استعدادهای زیادی وجود دارد که می‌توان در صداوسیما از آن‌ها بهره گرفت.»
امیرعلی عمادی نیز از خشکی زاینده‌رود گلایه‌مند است و درخواست اضافه شدن کتابخانه و کتاب‌های متفاوت را برای مدارس دارد.
احسان قره‌ی می‌گوید: «مکان‌هایی متفاوت باید در شهر همانند کتابخانه برای مطالعه توأم با آرامش و امنیت وجود داشته باشد و کتابخانه‌ها نیز در تمام مدارس دایر شود.»
در سیاست‌گذاری‌ها نوجوانان را در نظر بگیرید
تینا نجفی از اهمیت نوجوانان در سیاست‌گذاری می‌گوید: «باید در سیاست‌گذاری‌ها نوجوانان را در نظر بگیرید تا شاهد آینده‌ای بهتر باشیم؛ در هفته نوجوان برنامه‌ای مطابق با نیازهای ما وجود ندارد، به تمام نوجوانان اعم از آن‌هایی که مشکلات جسمی دارند یا در پرورشگاه‌ها حضور دارند به یک اندازه توجه کنید.»
پوریا نخودیان، از هزینه زیاد کلاس‌های اضافه گلایه دارد.
محمدفرزاد معصوم‌زاده می‌گوید: «فرهنگ‌سراهای کودک و نوجوان، بیشتر به کودکان می‌پردازند و برنامه‌ای برای نوجوانان ندارند.»
محمدرضا جعفری، پیشنهاد می‌دهد: «در تمام حرفه‌ها برای کودکان و نوجوانان جشنواره برگزار شود.»
عرشیا شیخ فرشی، دغدغه بی‌توجهی به زبان‌های خارجه در میان نوجوانان را دارد و می‌گوید: «جشنواره فیلم کودک و نوجوان فرصت خوبی برای شکوفاشدن استعدادهای نوجوانان بود، همچنین برای افراد علاقه‌مند به یادگیری زبان‌های خارجی زمینه خوبی ایجاد کرد؛ در اصفهان باید کانونی تأسیس شود تا به تقویت زبان نوجوانان کمک کند و در تعامل با گردشگران خارجی قرار گیرند.»
همکلاسی‌هایم اطلاعی از جشنواره فیلم نداشتند
رضا شیرپور که ساکن بهارستان است، اظهار می‌کند: «بیشتر مدارس بهارستان در نقاط پرت ساخته شده و باید مسیر زیادی را طی کنیم، همچنین در مدارس ما در خصوص هنر و هنرمند صحبت نمی‌شود، همکلاسی‌های من از جشنواره فیلم کودک و نوجوان اطلاع نداشتند.»
شهردار اصفهان رو به حاضرین می‌پرسد: «کسی می‌خواهد بازهم صحبت کند؟» کمی منتظر می‌ماند و وقتی سکوت جمع را می‌بیند، سخنان خود را آغاز می‌کند.
«اصفهانِ من، شهر زندگی» با حضور نوجوانان مفهوم پیدا می‌کند
علی قاسم‌زاده شهردار اصفهان اظهار می‌کند: در یک تعریف کلی، انسانی در این دنیا موفق است که در مرحله اول خودش را پیدا کند سپس محیط پیرامونش را بشناسد و با هر نقطه ارتباط و نسبت درست برقرار کند.
وی با بیان اینکه هنگامی که نسبت‌ها تعریف شود به فرد قدرت و انرژی پرواز می‌دهد، بعضی موارد مانند پدر و مادر انتخابی نیست، ادامه می‌دهد: هنگامی که وارد مدرسه می‌شوید، دوستانتان را خودتان از بین افراد انتخاب می‌کنید واین‌ها برای ما نقش تعریف می‌کند، زیرا هر کدام از ما همانند بازیگر نقش داریم، اما زمانی از این ارتباط و کسی که با او در تماس هستیم لذت می‌بریم که هر دو نقش خودمان را خوب بازی کنیم.
شهردار اصفهان با بیان اینکه هر فرد ممکن است ده‌ها نقش داشته باشد، می‌گوید: در کنار نقش‌ها همچون رابطه دختر و مادر، رابطه دو دوست و رابطه بندگی نسبت به خداوند متعال، محیط‌هایی وجود دارد که دارای هویت است.
قاسم‌زاده با اشاره به اینکه خانه و هر مکانی که به آن احساس تعلق داریم، هویت ما می‌شود، تصریح می‌کند: علاوه بر خانه و محله، شهر ما نیز هویت ما را تشکیل می‌دهد، نوع ارتباطی که با شهر برقرار می‌کنیم مهم است.
وی خاطرنشان می‌کند: در رفاقت سعی می‌کنید خودتان و رفیقتان رشد کنید، بنابراین باید همین حس را به شهر خود داشته باشید که به آن هویت شهری و در ابعاد بزرگ‌تر هویت ملی گفته می‌شود، زیرا وقتی از خانواده دور می‌شویم، احساس دلتنگی می‌کنیم یا اگر از شهر خود فاصله بگیریم، همین حس را تجربه می‌کنیم.
شهردار اصفهان می‌گوید: نکاتی که امروز بیان کردید همه نشان می‌دهد که شما نگران شهر هستید و هویت شهری شکل گرفته است، این موضوع من را به اصفهان امیدوار می‌کند، زیرا معتقدم هر جا هویت شکل بگیرد آینده آن تضمین می‌شود.
وی با بیان اینکه تیمی که هویت داشته باشد پیروز می‌شود، ادامه می‌دهد: باید به سمتی پیش رویم که هویت را تقویت کنیم و نشانه‌های این هویت ارتباط بیشتر است؛ بسیار خرسندم از اینکه نوجوانانی در این شهر زندگی می‌کنند که مسائل شهر برای آن‌ها اهمیت دارد و دارای ایده‌های زیادی هستند، به همین دلیل به آینده امیدوار شدم و معتقدم «اصفهانِ من، شهر زندگی» با حضور نوجوانان مفهوم پیدا می‌کند.
در این لحظه بود که حاضران در جلسه شهردار شهر خود را تشویق کردند و قاسم‌زاده با لبخند می‌گوید: «حالا فضا خودمانی شد، می‌توانید دوباره راحت‌تر از قبل حرف بزنید!»
تعدادی از دانش‌آموزان دوباره دست می‌گیرند و فرصتی برای صحبت کردن می‌خواهند؛ شهردار هنوز هم با حوصله به تمام نکاتی که بیان می‌شود گوش می‌دهد.
نوجوانان درخواست عملیاتی شدن درخواست‌ها، رسیدگی به وضعیت حمل‌ونقل عمومی، بهبود وضعیت پیاده‌روها و ساماندهی سگ‌های ولگرد را مطرح کردند.
شورای مشورتی کودک و نوجوان تشکیل شود
چگونیان، مدیر خانه نوجوان اصفهان نیز ضمن تبریک به نوجوانان خطاب به شهردار می‌گوید: پیشنهاد می‌کنم یک شورای مشورتی کودک و نوجوان تشکیل شود تا دغدغه‌های موجود در شهر را به شما انتقال دهند.
بچه‌ها با تشویق خود سخنان او را تاکید می‌کنند.
وحید ملتجی ختم جلسه را اعلام می‌کند و پیشنهاد می‌دهد هرکس تمایل دارد امروز شهردار باشد، پشت میز شهردار بنشیند و عکس بگیرد.
بچه‌ها با اشتیاق به نوبت می‌نشینند پشت میز و عکس می‌گیرند، شهردار در کنار اتاق شنونده صحبت‌های باقی‌مانده دانش‌آموزان است.
هنگام خروج شهردار اصفهان با شاخه گل و هدیه‌ای نوجوانان را بدرقه می‌کند و همراه آن‌ها به محوطه می‌رود تا عکس دسته جمعی این دیدار ثبت شود.
