به گزارش پایگاه خبری آرمانشهر خبر، شهر نایمگن (نیمگ) هلند نمونه بارز شهری است که در تطابق با تحول اکولوژیکی موفق بوده است. قدیمی‌ترین شهر هلند به ویژه بر گفت‌وگوی عمیق با شهروندان و شرکت‌های خود تکیه کرده است تا همه مسائل را از نقطه نظر مدیریت جابجایی، اقتصاد چرخشی و مدیریت آب محقق کند. […]
به گزارش پایگاه خبری آرمانشهر خبر،
شهر نایمگن (نیمگ) هلند نمونه بارز شهری است که در تطابق با تحول اکولوژیکی موفق بوده است. قدیمی‌ترین شهر هلند به ویژه بر گفت‌وگوی عمیق با شهروندان و شرکت‌های خود تکیه کرده است تا همه مسائل را از نقطه نظر مدیریت جابجایی، اقتصاد چرخشی و مدیریت آب محقق کند.
شهریار تبریز/آذر کریم‌زاده: نایمگن که قدیمی ترین شهر هلند محسوب می شود، در سال ۲۰۱۸ به عنوان پایتخت سبز اروپا انتخاب شد و چندین سال است که شهرداری آن اقدامات ملموس و موفقی را برای کاهش آلودگی و بهبود محیط زندگی ساکنان انجام داده است.
شهردار این شهر معتقد است: “ما برای مدت طولانی سخت کار کرده‌ایم تا شهرداری نایمگن را به پایداری برسانیم. هدف ما این است که آب و هوای شهر را از لحاظ آلودگی تا سال ۲۰۴۵ خنثی کنیم”. نیروگاه زغال‌سنگی که به یک پارک فتوولتائیک تبدیل شده، اتوبوس‌هایی که با انرژی خورشیدی کار می‌کنند، رستوران‌های وگان که محصولات برداشت‌شده ارگانیک واقع در کمتر از ۱۵ کیلومتری مرکز تاریخی شهر را سرو می‌کنند و دانشگاهی که پایداری را سرلوحه برنامه‌های آموزشی و پژوهشی خود قرار داده است و … این شهر هلندی را به یکی از نوآورترین شهرهای اروپایی تبدیل کرده است.
توسعه فرهنگ دوچرخه‌سواری
دوچرخه‌سواری یک تخصص در شمال اروپا و به ویژه در هلند است. به مانند شهر کپنهاگ دانمارک، نایمگن نیز از این قاعده مستثنی نیست. همچنین در سال ۲۰۱۶ توسط اتحادیه دوچرخه سواران هلند به لطف ایجاد تدریجی ۶۰ کیلومتر “بزرگراه دوچرخه”، به عنوان برترین شهر دوچرخه‌سواری هلند انتخاب شده بود. این بزرگراه امکان تردد با دوچرخه به مرکز شهر را برای بیش از ۶۵ درصد از شهروندان این شهر میسر کرد.
به این ترتیب ۲۷ درصد از جابجایی های کمتر از ۷.۵ کیلومتر با استفاده از این شیوه سفر انجام می شود. و به منظور تسهیل تحرک بین‌وجهی، شهرداری ساختمان تحسین‌برانگیزی به نام “ترانسفریوم” را تاسیس کرده است که در حکم یک پارکینگ سرپوشیده بوده و در کنار ایستگاه قرار دارد، می‌تواند ۴۰۰۰ دوچرخه را به صورت رایگان در خود جای دهد که نقطه شروع بزرگراه دوچرخه نیز محسوب می‌شود. این تصمیم به ویژه به لطف مشارکت فعال دوچرخه‌سواران شهر گرفته شد. همچنین همین بسیج شهروندان است که به نایمگن این امکان را میسر کرد تا عنوان پایتخت سبز اروپا را به دست آورد. در طول فینال، ساکنان نایمگن در یک تجمع بزرگ سبز در برابر سایر شهرهای کاندید شرکت کردند و به شیوه ای پایدار با دوچرخه، با دویدن یا با شنا کردن در سطح شهر تحرک داشتند. این رویداد تأثیر فوق العاده ای در انتخاب این شهر داشت.
هوشمندسازی در راستای گفتگو با ساکنان
قرار دادن ساکنان در بطن پروژه های شهری و همکاری با همه ذینفعان از جمله مشاغل، دانشگاه‌ها و مؤسسات، کلید موفقیت در تحول زیست‌محیطی برای شهرها است. در هر صورت، این چیزی است که شهردار نایمگن نیز یادآوری می‌کند : “ما اغلب با همکاری سایر مقامات دولتی در طرح‌هایی مانند بزرگراه‌های دوچرخه‌سواری، شبکه‌های حرارتی منطقه‌ای، پارک‌ها یا مدیریت آب سرمایه‌گذاری می‌کنیم. ما همچنین یاد گرفتیم که مشارکت شهروندان، سازمان‌های اجتماعی، کارآفرینان و مؤسسات تحقیقاتی برای اجرای موفقیت‌آمیز تغییرات کاملاً ضروری است”.
علاوه بر توسعه دوچرخه سواری، این شهرداری در تلاش است تا مفاهیم اقتصاد چرخشی را به عادات روتین ساکنان تبدیل کند. بنابراین، اقدامات آگاهی عمومی در مورد شیوه‌های مختلف تفکیک زباله هر ساله به لطف کمپینی به نام “نگاه کن! زباله = مواد خام اولیه” صورت پذیرفت. این کمپین به عنوان مثال، ابتدا بر موضوع زباله‌های آلی متمرکز شده بود و ثابت کرد که این مواد اساس کمپوست و بیوگاز را در شکل خام خود تشکیل می‌دهند. شهروندان با بازدید از کارخانه زباله‌سوزی و تخمیر محلی توانستند از نزدیک با فرآیندهای تبدیل زباله به کمپوست و بیوگاز آشنا شده و با طرح جالب آموزشی و تشویقی به همه آنها موقع خروج کمپوست رایگان داده شد.
موضوع مدیریت آب
روش‌های سازگاری با پیامدهای گرمایش جهانی موضوع دیگری است که شهر نایمگن را متمایز کرده است. چرا که کشور هلند همواره با مشکل آب مواجه بوده است. از این‌رو، چگونه می‌توان در ۲۵ درصد از مساحت کشور که زیر سطح دریا قرار داشته و دائماً با خطر سیل مواجه است، پراکندگی شهری را گسترش داد؟ نایمگن نیز درگیر مقابله با چنین مشکلی است. این شهر که در مجاورت رودخانه وال قرار دارد، بیشتر در معرض افزایش سطح آب است. برای غلبه بر این مشکل، شهرداری برنامه وسیعی با عنوان “اتاقی برای رودخانه وال” راه اندازی کرده بود.
این پروژه شامل لایروبی یک کانال ثانویه اضافی بود که در پشت یک دایک قرار داشت. بنابراین حفاظت بهتر در برابر سیل و ایجاد فرصت‌هایی برای توسعه‌های مسکونی جدید از طریق ایجاد یک پارک رودخانه‌ای با یک جزیره مصنوعی را تضمین کرد که به عنوان پناهگاهی برای حیات وحش محلی و همچنین یک منطقه تفریحی برای ساکنان نیز تلقی می‌شد. در بدو عملیات، چنین راه‌حلی جهت اجرا مشکلات بسیاری را در بر داشت، زیرا لازم بود خانه‌های متعددی تخریب شده و خانواده‌های آن مساکن دوباره اسکان داده شوند. اما این راهکار بلاخره نتیجه داد و به شهر این امکان را داد که ویترین جدیدی برای خود ارائه داده و در عین حال در مقابله با تغییرات آب و هوایی تاب آورتر باشد. شهردار شهر نیز بدین صورت تحلیل می‌کند : “شما نمی‌توانید دایک‌ها را به طور نامحدودی بالاتر بسازید، بنابراین ما تصمیم گرفتیم یک کانال اضافی ایجاد کنیم، تا در صورت بارندگی های شدید، آب پخش شود و همه فضا را در برگیرد”.
بنابراین در نایمگن، بر روی یک راه حل جدید متمرکز شدند : دیگر با آب مقابله نکنیم بلکه آن را بکار ببندیم. راه حلی که در فرانسه نیز توسط کنسرواتوار ساحلی در مناطق خاصی به منظور راهکار رویارویی با سیل بکار گرفته می‌شود.
_________________________
منبع:
https://leshorizons.net/nimegue-exemple-ville-verte-resiliante-defi-climatique/
