به گزارش پایگاه خبری آرمانشهر خبر، هارگیسا، بزرگترین شهر سومالی لند در شاخ آفریقا و محل زندگی ۱/۵ میلیون نفر، نتیجه تعامل دیجیتالی با نوجوانان و جوانان به ویژه از طریق بازی ویدیویی “ماینکرافت” را به خوبی نشان داده است، بازی که به کاربران امکان میدهد تا سازههایی را به شیوهای شبیه به نرمافزار مدلسازی […]
به گزارش پایگاه خبری آرمانشهر خبر،
هارگیسا، بزرگترین شهر سومالی لند در شاخ آفریقا و محل زندگی ۱/۵ میلیون نفر، نتیجه تعامل دیجیتالی با نوجوانان و جوانان به ویژه از طریق بازی ویدیویی “ماینکرافت” را به خوبی نشان داده است، بازی که به کاربران امکان میدهد تا سازههایی را به شیوهای شبیه به نرمافزار مدلسازی سه بعدی گرانقیمت طراحی و بسازند.
شهریار تبریز/رضا عالشزاده: به گفته مرکز اسکان سازمان ملل متحد، با اینکه حدود ۶۰ درصد از جمعیت شهری تا سال ۲۰۳۰ کمتر از ۱۸ سال سن خواهند داشت، اما تلاشها برای مشارکت دادن جوانان در طراحی شهرهایشان همچنان در مراحل اولیه است. تلاشها برای مشارکت دادن این نسل اغلب به دلیل طیفی از مشکلات از جمله عدم تمایل به گوش دادن به نیازهای آنها شکست خورده است.
سیمئون اشتبونایف، محقق دکترای حوزه جوانان و برنامهریزی شهری دانشگاه بیرمنگام می گوید: «مشارکت واقعی جوانان و نوجوانان در برنامهریزی شهری ناچیز است. با این حال، فناوریهای جدید راهی به جلو ارائه میدهند. اشتبونایف خاطرنشان میکند که دیجیتالیشدن در بسیاری از شهرها به عنوان “ابزاری برای مشارکت جوانان” تلقی شده است.
شهر هارگیسا در کشور سومالیلند علیرغم بازسازی گسترده، هنوز زخمهای جنگ داخلی سالهای ۱۹۸۱-۱۹۹۱ را دارد که طی آن، دیکتاتور سابق سومالی سعی کرد اعضای قبیله مسلط شهر اسحاق را برای اجرای حکومت خود از بین ببرد و در این بین حدود ۲۰۰۰۰۰ نفر جان باختند. با این حال، در سپتامبر ۲۰۱۹، “هفته چشمانداز شهری” ساکنان هارگیسا را طی پنج روز گرد هم آورد تا در مورد آینده شهر به عنوان بخشی از برنامه مشترک سازمان ملل در مورد حکومت محلی بحث کنند. هدف این بود که ساکنان مشکلات شهر و نیازهای اصلی آن را شناسایی کنند. در همین ایام، مدیریت این شهر برای اولین بار با نوجوانان و جوانان هم در ارتباط با مسائل شهری مشورت کرد.
با استفاده از بازی کامپیوتری ویدیویی ماینکرافت، ۱۵ نفر از جوانان هارگیسا در طراحی یک فضای عمومی جوانپسند شرکت کردند. این برنامه خلاقانه نتیجه همکاری بین مرکز اسکان سازمان ملل متحد(هابیتت)، مایکروسافت و توسعه دهنده بازی سوئدی موژانگ اجرا شد.
ماینکرافت به کاربران این امکان را میدهد که به صورت دیجیتالی ساختارهای واقعی را با استفاده از بلوک های رنگی برای نمایش چوب، فلز و سایر مواد ایجاد کنند و به راحتی توسط افراد در هر سنی قابل یادگیری باشد. مهارت های به دست آمده در این راه، آن را به ابزار طراحی عالی برای کشورهایی تبدیل می کند که فاقد منابع سرمایه انسانی هستند. جوی موتای، کارشناس توسعه برنامه هابیتت میگوید: پس از چند ساعت، کسانی که از آن استفاده میکنند «تقریباً متخصص میشوند».
تقریباً یک چهارم کودکان سومالیلند به مدرسه نمیروند و نرخ سواد جامعه نیز به همین میزان پایین است. اما ماینکرافت مشارکت افرادی را که تحصیلات رسمی ضعیف آنها معمولاً آنها را از فعالیتهایی مانند برنامهریزی شهری محروم میکند امکانپذیر میکند و آنها با توجه به فضا و فرصتی که بازی به آنها میدهد، حرفهای خود را میزنند.
تقاطعهای خیابانی خطرناک، زمینهای خصوصی پر از زباله و یک زمین فوتبال کوچک و پولی چیزی بودند که معمولاً به عنوان فضای بازی برای جوانان هارگیسا تبدیل میشدند. با این حال، پس از بحثهای گروهی و صرف زمان صرف مدلسازی در دنیای مجازی ماین کرافت، جوانان این شهر طرحهایی را برای سایت پارک استادیوم به مقامات شهر ارائه کردند که شامل امکانات بازی و ورزشی مجهز و فضاهای اختصاصی برای زنان و دختران بود، طرحی که با مشکلات فراوان در نهایت در مراحل آخر اجرا قرار دارد.
اکنون، این شهر جوانان خود را در خط مقدم تلاشهای گستردهتر برای بازسازی فضاهای شهری خالی از سکنه در گذشتهای به شدت ویرانگر قرار میدهد. انتظار میرود که مشورت با آنها به یکی از ویژگیهای برنامهریزی محلی در سومالی لند و ایالت های فدرال سومالی تبدیل شود.
تجربه موفق سومالیلند بار دیگر به اهمیت فرصتهای حاصل از فضای مجازی، بازیهای دیجیتال و نرمافزارهای مفرح طراحی به عنوان ابزاری جوانپسند برای جلب مشارکت افراد کم سن و سال در طراحی و برنامهریزی شهری تاکید میکند، شهری که قرار است آینده همان نوجوانان و جوانان در آن رقم بخورد.
_________________________
منبع:
https://www.ft.com/content/۲e۵۲۱۶۱۲-۴۳۹۵-۴۴cc-۹۸۵۸-e۰۶b۱bb۶۵۹۵b