موزه فرش آذربایجان مجموعه ای شگرف از فرش ها و قالیچه های آذربایجان را در دل خود جای داده و نمایشی دیدنی از تکنیک های مختلف بافندگی و مواد مختلف مربوط به چندین دوره متعدد را ارائه می دهد. این موزه به داشتن بزرگترین مجموعه فرش آذربایجانی در دنیا مفتخر است، موزه ای شگرف که […]
موزه فرش آذربایجان مجموعه ای شگرف از فرش ها و قالیچه های آذربایجان را در دل خود جای داده و نمایشی دیدنی از تکنیک های مختلف بافندگی و مواد مختلف مربوط به چندین دوره متعدد را ارائه می دهد. این موزه به داشتن بزرگترین مجموعه فرش آذربایجانی در دنیا مفتخر است، موزه ای شگرف که در سال ۱۹۶۷ در بخش قدیمی باکو در نزدیکی مسجد جمعه (جوما) ساخته شد اما امروزه با اهداف بهره برداری جدید در پارک ساحلی ونیز کوچک باکو سکنی گزید.
🌀مسجد در قرن پانزدهم بنا گردید و در قرن نوزدهم تحت پروژه بازسازی و مرمت قرار گرفت، اولین نمایشگاه آن در سال ۱۹۷۲ برپا شد و در سال ۱۹۹۲ همزمان با سقوط اتحاد جماهیر شوروی به طبقه دوم مرکز موزه کنونی و ساختمان موزه لنین سابق نقل مکان کرد و به پاس بزرگداشت یاد و خاطره طراح نامی و شهیر فرش لطیف کریموف (Latif Karimov) نامگذاری شد. مجموعه موزه علاوه بر نمونه های منحصربه فرد هنر قالی بافی بیش از ۱۰ هزار گزینه از اقلام سرامیکی، کارهای فلزی مربوط به قرن چهاردهم، جواهرات و زیور آلات عصر برنز، اقلام فرش مربوط به قرن هفدهم تا بیستم، لباس های ملی و آثار گلدوزی را در دل خود جای داده است.
🌀این موزه همچنین میزبان برگزاری سخنرانی های عمومی و دوره های آموزشی در زمینه فرش و هنرهای کاربردی می باشد. علاوه بر این یک کتاب فروشی با ارائه کتاب های مربوط به صنایع دستی و هنر فرش آذربایجان در ساختمان آن به چشم می خورد.
موزه فرش آذربایجان در شهر شوشا شعبه ای دیگر داشت که در سال ۱۹۹۲ بعد از تسخیر قره باغ کوهستانی توسط ارمنستان بسته شد و در موزه فرش باکو به فعالیت خود ادامه داد. البته در جریان اتفاقات تنها بخشی از موزه شوشا نجات یافت و مدیر موزه تنها موفق به خارج کردن ۶۰۰ فرش قبل از تسخیر کاملش شد. مجموعه شوشا هم اکنون با نام فرهنگ سوخته در موزه فرش باکو در معرض عموم قرار می گیرد.
