به گزارش پایگاه خبری آرمانشهر ، طی چند دهه اخیر پیوندهای اجتماعی، اقتصادی و سیاسی درون شهرها با تغییرات اساسی روبرو بوده است. حکمروایی شهری به عنوان رویکردی از نظام تصمیم گیری و اداره امور شهری، فرایندی است که بر اساس کنش متقابل میان سازمان‌ها و نهادهای رسمی اداره شهر از یک طرف و نهادهای […]
به گزارش پایگاه خبری آرمانشهر ،
طی چند دهه اخیر پیوندهای اجتماعی، اقتصادی و سیاسی درون شهرها با تغییرات اساسی روبرو بوده است. حکمروایی شهری به عنوان رویکردی از نظام تصمیم گیری و اداره امور شهری، فرایندی است که بر اساس کنش متقابل میان سازمان‌ها و نهادهای رسمی اداره شهر از یک طرف و نهادهای غیررسمی جامعه مدنی یا عرصه عمومی از طرف دیگر شکل می‌گیرد و و مبتنی بر هفت اصل مشارکت، قانونمندی، پاسخگویی، اجماع‌سازی، کارایی و اثربخشی، شفافیت و عدالت است.
مدیریت شهری نیز از این رویکرد در زمینه بودجه‌ریزی، اجرا و نظارت بر پروژه‌های شهرداری استفاده می‌کند و در همین راستا طرح «من شهردارم» در شهرداری تهران در سال ۱۴۰۱ انجام شد که هدف آن نظرسنجی از شهروندان برای بودجه‌ریزی و اولویت‌بندی پروژه‌های جدید شهرداری است.
حضور شهروندان در عرصه تصمیم گیری و نزدیکی آنها با مسئولین و متخصصان و دست یابی هرچه سریع تر به خواسته ها و نیازهایشان مطابق با شرایط زندگی و ویژگی های اجتماعی و اقتصادی از طریق فرایند شهرسازی مشارکتی میسر می شود.
طرح مشارکتی «من شهردارم» که از سال گذشته و در دوره مدیریت شهری کنونی طراحی شده و به اجرا در آمده است، امسال برای دومین بار در کلانشهر تهران به اجرا در می‌آید. در این طرح، شهروندان تهرانی می‌توانند با مراجعه به سامانه اینترنتی manshahrdaram.tehran.ir نیاز عمرانی، خدمات شهری، فرهنگی، شهرسازی، حمل و نقل و ترافیک، ورزشی و اجتماعی محله و منطقه محل سکونت خودشان را به عنوان «پروژه درخواستی» ثبت کنند تا شهرداری تهران با اختصاص بودجه، آن پروژه را اجرا کند.
انتهای پیام/
