به گزارش آرمانشهر فارس، فرزادوثوقی روزنامه نگار شیرازی در سرمقاله ای نوشت: بحث کشاورزی فراسرمینی ایران ازسالهای قبل مطرح بود واتاق های بازرگانی ایران رایزنی های مفصلی دراین باره کردند. حال باید دید نتیجه این اقدامات چه بوده است وآیا مصوبات این اقدام اجرایی شده است یا خیر؟هر چند انتظاراست سفارتخانه های ایران در کشورهای مختلف […]
به گزارش آرمانشهر فارس، فرزادوثوقی روزنامه نگار شیرازی در سرمقاله ای نوشت: بحث کشاورزی فراسرمینی ایران ازسالهای قبل مطرح بود واتاق های بازرگانی ایران رایزنی های مفصلی دراین باره کردند. حال باید دید نتیجه این اقدامات چه بوده است وآیا مصوبات این اقدام اجرایی شده است یا خیر؟هر چند انتظاراست سفارتخانه های ایران در کشورهای مختلف دیپلماسی اقتصادی را دراولویت امور خودقراردهند واین مهم صادراتی و وارداتی را با جدیت پیگیری نمایند. آنچه مسلم است بخش کشاورزی می تواند درقالب یک یا چند تعاونی فعال در حوزه های برون مرزی اقدام نماید. تعاونی ها به عنوان بخش بزرگ سهامی کشورمی تواند با جذب سرمایه های اعضای خود، کشاورزی را رونق وبهترین محصول را با سود وصرفه به بازارهای داخلی وجهانی صادر نمایند.
با توجه به شرایط اقلیمی کشور و بحران آب، کشت فراسرزمینی می تواند یکی از مهم راهکارها برای تحقق خودکفایی محصولات قلمداد شود. کشت فراسرزمینی به معنای کاشت انواع محصول در سایر کشورها و واردات آن به ایران است. این نوع کشت، موضوعی است که طی چند سال اخیر در کشورمان مطرح شده و اکنون اهمیت آن با توجه به وقوع خشکسالی در بسیاری از استان‌ها، محدودیت شدید منابع آبی و تأثیر آن بر وضعیت معیشتی مردم بیش از هر زمانی نمایان است.
اولین و مهم‌ترین مزیت کشت فرا سرزمینی جلوگیری از هدررفت آب است، با توجه به شدت بحران آب در کشور باید در جهت بهره‌وری کشاورزی موجود و استفاده از روش‌های آبیاری و کاشت، داشت و برداشت نوین و کاشت محصولات آب بر در سایر کشورها و ایجاد کشت فرا سرزمینی گام برداشت.
مزیت دوم این طرح افزایش تولید محصولات کشاورزی و ایجاد آرامش از تأمین امنیت غذایی است، طبق آمار اعلامی وزارت جهاد کشاورزی، اکنون ۹۰ درصد از محصولات روغنی و بخش قابل توجهی از برنج مصرفی کشور وارداتی است.
با به‌کارگیری اراضی کشاورزی خارج از کشور، استراحت زمین‌های داخلی تضمین باعث می‌شود زمین‌های کشاورزی آب‌وخاک خود را ترمیم کنند و علاوه بر آن، بخش بزرگی از نیازمان به محصولات کشاورزی تأمین می‌شود به همین دلیل ایرادی ندارد که محصولات راهبردی مثل گندم، خوراک دام و دانه‌های روغنی به‌وسیله کشاورزان ایرانی در خارج از مرزهای کشور کشت و تولید و برای تأمین نیازهای داخلی استفاده شود. مسبوق به سابقه است که گویا هیأت وزیران هفت سال پیش به استناد اصل یکصد و سی و هشتم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، آئین‌نامه کشت فراسرزمینی را تصویب کرد که به موجب ماده یک، کشت فراسرزمینی «بهره‌برداری از منابع، عوامل، ظرفیت‌ها و امکانات سایر کشورها برای تولید محصولات کشاورزی مورد نیاز در راستای حفظ منابع پایه تولید و ارتقا امنیت غذایی و سایر نیازهای صنعتی کشور» تعریف شده است که البته در طول سالهای اخیر توفیق چندانی در این زمینه نداشته ایم.
بر این اساس قرار شد وزارت جهاد کشاورزی آئین نامه اجرایی این طرح را پیشنهاد کند که در اردیبهشت سال ۱۳۹۵ این آئین نامه نیز تصویب و ابلاغ شد. بر اساس این آئین نامه وزارت جهاد کشاورزی، وزارت امور خارجه، وزارت کار، بانک مرکزی و وزارت اقتصاد مسئول اجرای این طرح شدند، به طوری که وزارت جهاد کشاورزی، وظایفی مثل مشاوره، ارائه اطلاعات به فعالان و همچنین تعیین اولویت محصولات برای کشت، تعهد خرید محصولات تولید کنندگان کشت فراسرزمینی و تعیین صلاحیت متقاضیان را برعهده دارد. در این راستا وزارت جهاد کشاورزی از سال ۱۳۹۵ تا ۱۳۹۹ اقدامات لازم را انجام داد و در کشورهای قزاقستان و اوکراین و غنا و آذربایجان فعالیت‌هایی توسط شرکت جهاد سبز انجام گرفت.
و درخاتمه بررسی این روند کُند برابرآنچه در گردآوری ها بدست آمد طی سالیان گذشته برخی ایرانیان در کشورهای گرجستان، اوکراین، تاجیکستان و کشورهای آفریقایی فعالیت‌هایی از جمله کشت غلات، ایجاد گلخانه‌های سبزی و صیفی با سرمایه‌گذاری‌های شخصی و بدون استفاده از تسهیلات و منابع ارزی کشور یا ثبت شرکت در کشورهای هدف را شروع کرده‌اند اما فراگیر نبوده است.
