به گزارش پایگاه خبری آرمانشهر خبر، به گزارش شهر، عبدالمطهر محمدخانی سخنگوی شهرداری تهران در روزنامه همشهری نوشت: مجموعه مدیریت شهری در دوره جدید به اظهارات یأسآلود و منفیگرایانه برخی افراد که عمدتا از مدیران ادوار گذشته مدیریت شهری هستند، عادت کرده است. آنها معمولاً در آستانه موفقیت در یکی از حوزههای مدیریت شهری با […]
به گزارش پایگاه خبری آرمانشهر خبر،
به گزارش شهر، عبدالمطهر محمدخانی سخنگوی شهرداری تهران در روزنامه همشهری نوشت:
مجموعه مدیریت شهری در دوره جدید به اظهارات یأسآلود و منفیگرایانه برخی افراد که عمدتا از مدیران ادوار گذشته مدیریت شهری هستند، عادت کرده است. آنها معمولاً در آستانه موفقیت در یکی از حوزههای مدیریت شهری با برخی رسانهها گفتوگو میکنند یا یادداشتی مینویسند و دستاوردهای حوزه مدیریت شهری را زیر سؤال میبرند. نکته عجیب این است که معمولاً دست روی نقاط قوت دوره جدید میگذارند و با استفاده از تکنیک عملیات روانی تکرار و یا دروغ بزرگ تلاش میکنند تا همان دستاورد را به نقطه ضعف تبدیل کنند. آقای محسن هاشمی تقریباً دو، سه ماه پیش گفت: مدیریت شهری در این دوره در حوزه مترو کاری انجام نداده و توان به سرانجام رساندن پروژههای مترو را نخواهد داشت؛ چرا که مدیران توان توسعه و ایجاد خطوط را ندارند. این پیشگویی نوستراداموسگونه در حالی انجام شده که در مهرماه سال جاری یعنی از چند روز دیگر، مدیریت شهری با افتتاح ۵ایستگاه مترو در یک ماه یک رکورد بر جا خواهد گذاشت. علاوه بر آن بیش از ۲۵کیلومتر مسیر جدید به شبکه مترو اضافه میشود. آغاز عملیات اجرایی خط ۱۰مترو به طول ۴۳کیلومتر، اضافهشدن ۱۲رام قطار اورهال شده به ناوگان ریلی و عقد رسمی قرارداد ۶۳۰دستگاه واگن مترو با شرکت چینی و آغاز بهکار خط تولید آن همزمان با سفر شهردار به چین در همین ماه نشان میدهند که مهرماه یک ماه بینظیر یا حداقل کمنظیر در تاریخ بلدیه در حوزه مترو خواهد بود. بزرگوارانی چون محسن هاشمی این حقایق را میبینند و از کنار پیشبینی عجیبوغریب خود عبور میکنند و به جای اصلاح پیشگوییهای قبلی یک پیشگویی جدید بر قبلیها میافزایند؛ آن هم درباره تراموا که به رغم برخورداری از مطالعات کارشناسی در دوره خود، آن را هم مانند بسیاری دیگر از موضوعات حملونقل عمومی به حال خود رها کردند. فرسودگی شدید ناوگان اتوبوس، ون و تاکسی در دوره پنجم، عدمتوسعه خطوط مترو و کاهش شدید تعداد اتوبوس، تاکسی و واگنهای مترو آمارهایی نیست که به سادگی بتوان آنها را از کارنامه یک دوره پاک کرد. با این کارنامه به جای پیشگویی باید عذرخواهی کرد. البته نه از مدیریت شهری که هربار با این پیشگوییهای خطا به آن جفا میکنید، بلکه از مردم بابت همه ترک فعلها و ادعاهای بدون سند و کارنامه خالی و وضعیت متوقف شده شهر در ۴سالی که یکی از مدیران شهری و شورا بودهاند. شاید ایشان قیاس به نفس یا قیاس به دوره خود میکنند و با تصور نرمها و معدلهای دوره مدیریت شهری خودشان شرایط این دوره را بررسی میکنند. در این صورت طبیعی است باورشان نشود شهر دوباره فعال شده و چرخه حوزه حملونقل به حرکت درآمده و رشد و توسعه شتابانی هم گرفته است. اعداد و ارقام کارشناسی به خوبی نشان میدهد در ۲سال گذشته این کمکاریها جبران شدهاند. بنابراین لازم میدانم پیشنهاد کنم آقای هاشمی در جایگاه یک کارشناس باتجربه، یکبار دیگر پیشبینیهای قبلی خود را مرور کنند و متناسب با آن درباره اتفاقات جدید اظهارنظر کنند. از محسن هاشمی و مدیران شهری دوره قبل طبیعتاً انتظاری نداریم چرا که گرایش و رویکرد سیاسی آنها ممکن است باعث شود تعمداً واقعیات و حقایق کارشناسی را زیر پا بگذارند و در جهت منافع سیاسی اظهارنظرهایی بکنند، اما برخی از همراهان منتقد در دوره جدید هم عجیب است که در این زمینه همراهی نمیکنند یا وقتی با حقایق مواجه میشوند سکوت میکنند. تجربه این پیشبینیها و اظهارنظرها را از سوی برخی از همراهان داشتیم و در مقطعی اساساً تحقق حداقلهای بودجه شهر توسط شهرداری تهران از سوی برخی از این بزرگواران زیر سؤال رفت؛ درحالیکه نهتنها بودجه محقق شد بلکه رکورد ۱۵۳درصدی رقم خورد.
پشت تریبونهای رسمی امکان عقد قرارداد ۶۳۰دستگاه را در حد محال ارزیابی کردند و به طعنه گفتند شهرداری همین یک کار را بکند کفایت میکند، اما مدیریت شهری نهتنها این قرارداد را به سرانجام رساند بلکه آن را به ۷۹۰دستگاه ارتقا داد و اورهال واگنهای AC و DC را هم به آن افزود. به فهرست این اظهارات بدبینانه میتوان دهها مورد دیگر را هم افزود. حداقل انتظار این بود که اگر پیشبینی کردند و پیشبینیها محقق نشد بیایند تصدیق و اعلام کنند که کاری که نگران بودند و میگفتند انجام نخواهد شد، انجام شده و به نتیجه رسیده و اتفاق خوب رقم خورده است. حالا هم دیر نشده، عزیزان و بزرگواران پیشقدم شوند و اقدامات صورتگرفته را بهعنوان خبر خوش یا مژده به مردم شهر تهران اعلام کنند؛ پیشازاینکه نیاز باشد قول و وعده آنها با وضعیتی که اتفاق افتاده مقایسه و بررسی شود.