«تجربه تهران» برای خیلی از ما با میدان راه‌آهن آغاز شده است؛سخن از دیروز و امروز نیست،دهه‌هاست میدان راه آهن اولین تصویری است که اهالی شهرهای دور و نزدیک از پایتخت در ذهن دارند. فرقی هم نمی‌کند آذری باشی یا لر،ترکمن باشی یا کرد،از سرزمینِ خراسانِ بزرگ باشی یا از دیارِ کریمان و بلوچستان، از […]
«تجربه تهران» برای خیلی از ما با میدان راه‌آهن آغاز شده است؛سخن از دیروز و امروز نیست،دهه‌هاست میدان راه آهن اولین تصویری است که اهالی شهرهای دور و نزدیک از پایتخت در ذهن دارند. فرقی هم نمی‌کند آذری باشی یا لر،ترکمن باشی یا کرد،از سرزمینِ خراسانِ بزرگ باشی یا از دیارِ کریمان و بلوچستان، از سواحلِ گرم جنوب آمده باشی یا شمالِ همیشه سبز.از مردمانِ قهرمانِ خوزستان باشی یا از اهالی اصفهان و شیراز.
🔹 اهل هر کجای ایران که باشی میدان راه‌آهن اولین تصویری است که از تهران در ذهن داریم.
🔹 حتی میدان آزادی هم این ویژگی را ندارد چرا که این میدانِ مبدا ورودی هموطنانِ نیمه‌ی غربی کشور است و این میدانِ راه‌آهن است که از شرق و غرب و جنوب و شمال هم که بیایی، نخست پا به میدانِ راه‌آهن می‌گذاری و تهران برای تو از آنجا آغاز می‌شود.
🔹 میدان راه‌آهن اما با وجود این سابقه و میراثِ کهن و خاطراتِ ریز و درشتی که برای هر کدام از شهروندانِ تهرانی و غیر تهرانی دارد،«گرانیگاه» نیست و آنچنان که باید به آن توجه نمی‌شود
🔹 این ظرفیتِ عظیم از ابتدای روی کار آمدنِ مدیریت جدید شهری برای تصمیم‌گیران و تصمیم‌سازان شهری به عنوان یک «فرصت» مطرح شد و روزهایی که در آن هستیم این موضوع در قالب طرح «توسعه و ارتقای کیفیت فضایی و اجتماعی میدان‌های پیاده شهری» به عملیاتی شدن نزدیک می‌شود.
🔹 این طرح البته محدود به میدان راه‌آهن نیست و برخی فضاهای دیگر شهری را هم دربر خواهد گرفت اما میدان راه‌آهن با ویژگی‌های منحصر به فردی که دارد بی‌شک یکی از کانون‌ها و نقاط مهمِ عملیاتی شدن این طرح خواهد بود.
🔹 از سوی دیگر میدان راه‌آهن با ویژگی‌هایی که ذکرش رفت،در نگاهِ جدید می‌تواند و باید که به عنوان «گرانیگاه اقوام» مطرح شود.
🔹 کجای تهران را سراغ دارید که آذری و کرد و لر و بلوچ و ترکمن و… جملگی در کنارِ هم قدم به شهرِ ما بگذارند و از آنجا یکی با مترو،یکی با اتوبوس،یکی با تاکسی و دیگری با موتورسیکلت راهیِ خیابانی از خیابان‌های این شهر شلوغ شود؟این ظرفیتِ عظیم را باید پاس داشت و از فرصت‌هایی که می‌تواند در جهت وحدت ملی و همبستگی اجتماعی فراهم کند بهره برد.
🔹 فاصله‌ی ایستگاه راه‌آهن تهران که خودش هم یکی از میراثِ بزرگِ فرهنگی ماست تا نقطه‌ای که مردم از هم جدا می‌شوند و هر کدام به سمتِ مقصد خود می‌روند یا بالعکس از نقطه‌ای که از وسایل حمل و نقل شهری پیاده می‌شوند تا زمانی که قدم به ایستگاه راه‌آهن بگذارند برای ما بهترین فضا برای عملیاتی کردنِ مظاهرِ این وحدت ملی و همبستگی اجتماعی است.
🔹 امیدوارم با اراده‌ای که مجموعه مدیریت شهری تهران در این خصوص دارد،خیلی زود بتوان این «رویا» را به «واقعیت» بدل کرد و در کنار توجه به مقوله مهم و مغفولِ «پیاده» در شهر، میدان راه‌آهن را هم به عنوان «گرانیگاه اقوام» مطرح کرد.
