به گزارش پایگاه خبری آرمانشهر ، به گزارش شهر و به دنبال انتشار گفتگوی روزنامه شرق با پیروز حناچی با تیتر “صدای ساز شهرفروشی ۱۰ سال دیگر بلند می‌شود” در تاریخ ۱۰مهرماه، مرکز ارتباطات با ارسال جوابیه‌ای به روزنامه، پاسخ این گفتگو را داده است. “پاسخ شهرداری به گفتوگوی شرق با پیروز حناچی” رکاب زنی […]
به گزارش پایگاه خبری آرمانشهر ،
به گزارش شهر و به دنبال انتشار گفتگوی روزنامه شرق با پیروز حناچی با تیتر “صدای ساز شهرفروشی ۱۰ سال دیگر بلند می‌شود” در تاریخ ۱۰مهرماه، مرکز ارتباطات با ارسال جوابیه‌ای به روزنامه، پاسخ این گفتگو را داده است.
“پاسخ شهرداری به گفتوگوی شرق با پیروز حناچی”
رکاب زنی در مسیر انحرافی
چند نکته درباره تلاشهای رسانه ای شهردار سابق برای تخریب دیگران و پر نشان دادن کارنامه خالی خود
«حنایی که دیگر برای مردم پایتخت رنگی ندارد»؛ شاید این کوتاهترین عبارت برای رساندن مفهوم بی فایده بودن تلاش های پیروز حناچی شهردار سابق تهران جهت توجیه عملکرد خودش از طریق زیرسئوال بردن و تخریب فعالیت دیگران است.
این روزها که با افتتاح‌های پشت سر هم ایستگاه های مترو، نوسازی و بهسازی ناوگان حمل‌ونقل عمومی، نهایی کردن خرید ۷۹۱واگن مترو، رکورد شکنی در آسفالت‌ریزی و برنامه‌ریزی برای راه‌اندازی تراموا در پایتخت، شهرداری تهران توانسته است روی خوش «خدمت رسانی جهادی» را به مردم نشان دهد، پیروز حناچی شهردار سابق تهران که به همراه محسن هاشمی -رییس شورای شهر قبل- یکی از دو نماد بارز «ما نمی توانیم» در مدیریت شهری سابق بوده اند، با حضور در رسانه‌ها به دنبال توجیه عملکرد خود و دوره مدیریت شهری پنجم است.
رویه شهرداری تهران در دوره فعلی تا کنون عدم رجوع به گذشته و بازگویی عملکرد تیم پیشین مدیریت شهری بوده است اما تعدد اظهارنظرات غیردقیق و سیاسی،گاهی اوقات وادار می‌کند تا مشتی از نمونه خروار ضعف های دوره پنجم بازگو شود.
در تازه‌ترین گفتوگوی پیروزحناچی با نیروهای سابق خودش در روابط عمومی شهرداری وقت که اکنون در روزنامه شرق برای وی مصاحبه های شبه رپورتاژی تنظیم می کنند، شهردار سابق اتهامات جدیدی را به تیم جدید مدیریت شهری نسبت داده است.
فرار به جلو برای بازنشدن کارنامه عملکرد
یکی از فرافکنی‌های شهردار سابق در گفتوگوی دوشنبه ۱۰ مهرماه ۱۴۰۲ با روزنامه شرق، تشکیک در آمار اتوبوس‌ها است، درحالی که اگر مردم این روزها به جای چند دقیقه چند ده دقیقه معطل اتوبوس می‌مانند مقصر اصلی دولت و شهرداری قبل به دلیل عقب ماندگی در تامین اتوبوس و مینی بوس است. دولت آقای روحانی به گفته مسئولان شهرداری وقت حتی یک اتوبوس به تهران اختصاص نداد. همچنین از تعداد ۳۴۸۰ اتوبوسی که در دوره پیشین مدیریت شهری تحویل گرفتند تنها ۱۸۷۶ دستگاه اتوبوس به مدیریت شهری فعلی تحویل دادند. طبق اسناد منتشر شده توسط خودشان در کل دوره چهارساله تنها ۲۶۳ اتوبوس جدید خریداری شد.
شهرداری تهران در این دو ساله هزار اتوبوس نوسازی و بهسازی کرده و قرار است تا سال بعد ۳۰۰۰ اتوبوس دیگر به ناوگان اضافه کند، هرچند به دلیل عقب ماندگی های به جامانده از قبل، شهر تهران نیازمند حداقل ۷۵۰۰ دستگاه اتوبوس است.
دوچرخه خوب است تراموا بد!
یکی دیگر از فرافکنی های حناچی، مربوط به مطلب « تراموا بهتر است یا دوچرخه؟ » روزنامه همشهری بود، شهردار سابق تهران درحالی این موضوع را هم دستمایه انتقاد به نگاه حاکم بر مدیریت جدید شهر تهران قرار داده است و از «دوچرخ سواری» در شهر دفاع همه جانبه می کند که اساساً بحث زیر سوال بردن استفاده از دوچرخه در شهر نیست بلکه موضوع این است که کدام یک از این دو مُد حمل و نقل می تواند به حل معضل ترافیک تهران بیشتر کمک کند؛ موضوعی که نایب رئیس کمیسیون عمران و حمل و نقل شورای اسلامی شهر تهران هم به آن اشاره کرده است. آقامیری در این باره عنوان کرده است: از مدیران سابق سؤال دارم؛ از ۲۶۰ کیلومتر مسیر دوچرخه‌ای که ساختید، ۲۶۰ نفر دوچرخه‌سوار استفاده می‌کنند؟ محمدخانی سخنگوی شهردار تهران نیز بارها تاکید کرده است که «تراموا» یک شیوه حمل و نقل در کنار اتوبوس، مترو، تاکسی و حتی دوچرخه است و قرار نیست یک شیوه حمل و نقلی فدای شیوه‌های دیگر شود. این مدلهای حمل و نقل در کنار یک‌دیگر می‌تواند به بهبود وضعیت ترافیک تهران کمک کند.
پرنمایی کارنامه خالی
پیروز حناچی می‌گوید « بروند و ببینند تاریخ عقد قرارداد ۶۳۹ واگن مترو چه زمانی بوده است. اینکه چه زمانی یک قرارداد امضا شده، کار پیچیده‌ای نیست.» به نظر می رسد شهردار سابق قصد دارد تا با این اظهارات، زحمات شهرداری و دولت کنونی را کمرنگ نشان دهد. درست است در سال۹۵ برای تامین واگن برای شهر تهران قراردادی امضا و در سال۹۷ نهایی شد اما از آن روز به بعد چه کاری برای این قرارداد از سوی شهردار سابق انجام شد؟ آقای حناچی تحریم و عدم توانایی شهرداری در پرداخت و کمک نکردن روحانی را دلیل خاک خوردن قرارداد می داند و خودش به این ناتوانی اعتراف می کند اما عجیب است که حالا قصد بهره‌برداری و پرکردن سیاهه کارنامه خود با موفقیت های بدست آمده در این دوره را دارد. واقعیت این است که علیرضا زاکانی در اولین فرصت احیای این قرارداد انجام نشده را در دستور کار قرار داد و باتلاش های ۲۴ ساعته و جلسات متعد با وزارت خارجه وزارت کشور، سازمان برنامه و بودجه، بانک مرکزی و بانک شهر، این قرارداد پوسیده را جان دوباره بخشید و حتی آن را به ۷۹۱ واگن توسعه داد.
وقتی جدول را سرو ته می‌گیرند
حناچی در بخش دیگری از گفت و گوی خودش ادعا کرد: «اینکه شما میزان وابستگی مدیریت شهری به درآمدهای ناشی از شهرسازی مستقیم و غیرمستقیم، چه قانونی و چه غیرقانونی را افزایش بدهید و از زیر ۵۰ درصد به بالای ۷۵ درصد برسانید، چیزی است که در بودجه خودش را نشان می‌دهد.»
این بخش از صحبت‌های شهردار سابق تهران را در خوش‌بینانه ترین حالت می توان به حساب فراموشی اعداد ناشی از کم‌کاری چندساله ایشان در زمان تکیه بر صندلی شهرداری تهران قلمداد کرد، چرا که پیروز حناچی، شهرداری را به موضوعی متهم کرده که حتی منتقدانش هم به آن اذعان دارند و او را تحسین می‌کنند. همین چند روز پیش بود که ناصر امانی عضو کمیسیون برنامه و بودجه شورای شهر تهران با تقدیر از شهرداری به دلیل افزایش درآمدها اعلام کرد: نسبت ۳۹ به ۶۱ درصد درآمد پایدار و ناپایدار در بودجه امسال اتفاق جدیدی است که پیش از این شاهد نبودیم؛ چراکه آمار درآمد پایدار تاکنون از ۳۰ درصد بیشتر نشده بود.
زمان ما روزهای تعطیل تخلف می‌شد
در موضوع تخلفات ساختمانی نیر شهردار سابق عنوان کرده است: «در زمان ما هم تخلفات در حوزه ساخت‌وساز بوده. این به آن معنی نیست که تخلف نبوده باشد. اما تخلفات گسترده نبود. در آن زمان مثلا دو یا سه روز که تعطیل می‌شد و عوامل کنترلی کنترل کمتری را در شهر داشتند، مثلا یک طبقه یا نیم‌طبقه ساخته می‌شد. تخلفات در آن دوره از این جنس بود. اما اینکه یک‌دفعه بالای ۱۶۰ هزار متر در کمتر از یک سال ساخته شود به این معناست که مانیتورینگ در شهر تهران خاموش شده است.»
حناچی در بخشی از این صحبت ها تخلفات در ساخت و ساز در دوران خودش را تایید و ساختن یک طبقه در سه روز تعطیلی در زمان تصدی‌گری خودش را عادی قلمداد می‌کند اما هرگز به این موضوع اشاره نمی‌کند که همین تخلفات کشف شده توسط تیم جدید شهرداری؛ در نیمه دوم سال گذشته رخ داده که بسیاری از نیروهای نظارتی به واسطه شورش و اغتشاشات سال ۱۴۰۱ درگیر مسائل متعددی بودند.
با این تفاسیر انتظار گزافی است که حناچی به اقدامات حوزه معماری و شهرسازی شهرداری تهران نظیر شفافیت در کمیسیون ماده ۵، سامانه نظارت بر عملکرد مهندسین ناظر، هوشمندسازی و اصلاح فرآیند صدور پروانه که باعث کاهش بسیاری از تخلفات شده، اشاره کند.
استفاده سیاسی از حادثه خلازیر
حناچی در بخش دیگری از گفت و گویش به تخریب ساختمان های ناایمن خلازیر اشاره کرد و گفت:« خیلی بد است که برای یک کار بدیهی و کارشناسی که خیلی راحت می‌توان از قبل پیش‌بینی کرد که چه رخ می‌دهد، کشته بدهیم.» حادثه خلازیر متاسفانه، اتفاق دردناکی بود که چندنفر از عوامل شهرداری و ماموران انتظامی جانشان را از دست دادند اما سوءاستفاده از جان این افراد و بهانه کردن این عزیزان برای حملات سیاسی کار به شدت ناصوابی است. همانطور که بارها گفته شده است شهرداری تهران در این دوره بارها اقدام به تخریب اصولی ساختمان های ناایمن کرده بود و هیچ اتفاقی همک نیفتاده بود اما تخریب ساختمان مذکور در خلازیر برعهده شهرداری نبود و یک پیمانکار وظیفه را برعهده داشت. البته برخی از هم‌طیفان آقای حناچی بدون اطلاع، شهردار منطقه ۱۹ و علیرضا زاکانی را به واسطه چنین انتخابی که منجر به حادثه شد بود، مقصر دانسته بودند بدون آن که ذکر کننده که شهردار منطقه ۱۹(خلازیر)، تورج فرهادی اگر مورد انتقاد شماست، در زمان پیروز حناچی هم شهردار منطقه ۶ است؛ و اتفاقا این نشان دهند ه برخورد غیرسیاسی علیرضا زاکانی است که به نیروهای توانمند دوره پیش از خودش هم اعتماد کرده است. نگاهی غیرسیاسی و غیرجناحی که متاسفانه در جناح رقیب و افرادی چون پیروز حناچی نه تنها وجود ندارد بلکه برعکس آن هم دیده می شود.
ادعاهای سنگین و فرار از بازخوانی گذشته
پیروز حناچی در بخشی از صحبت هایش ادعایی را علیه تیم تحت مدیریت زاکانی مطرح کرده و در ادامه صحبت‌هایش درخصوص تخلفات ساختمانی به نوعی «سیتماتیک بودن فساد» را به میان کشید و گفته: «این پذیرفته نیست که چنین حجمی از ساختمان بدون اطلاع شهرداری ساخته شده باشد.» پاسخ ما این است که ادعاکننده اگر صداقت دارد باید به جای مصاحبه های یک نفره و سفارشی با دوستان خودش پس از یک ماه به درخواست مناظره از سمت لطف‌الله فروزنده معاون شهردار تهران پاسخ دهد و از تریبون های یک طرفه و اطلاعات روی هوا فاصله بگیرد و پاسخگوی عملکردش باشد. اگر شهردار سابق از وقوع تخلف سازمان یافته در شهرداری تهران مطلع است، پس چرا تا کنون موضوع را با نهادهای نظارتی در میان نگذاشته و اگر این موضوعاتی که مطرح کرده قابل اثبات نیست باید در محاکم قضایی پاسخگوی این ادعاها باشد هرچند که سابقه نشان می دهد که این اولین بار نیست و او پیش از این ادعاهای غلطی را نیز علیه شهرداری قالیباف مطرح کرده بود که پس از اعلام طرح شکایت از سوی قالیباف؛ بلافاصله ادعای خود را پس گرفت. بنظر می رسد فاصله گرفتن از فضاهای تک نفره «خود گویی و خود تائید کنی» و باز شدن باب گفتگو و بررسی سوابق شهر دوره تهران در دوره مدیریت گذشته امروری ضروری و مفید برای افکار عمومی جامعه است که باید از سوی رسانه های مستقل و مردمی -و نه رسانه های حزبی و جناحی- دنبال شود.
