یونانیان شهرها را چگونه می‌ساختند
یونانیان شهرها را چگونه می‌ساختند
آرمانشهر / کتاب "یونانیان شهرها را چگونه می‌ساختند" رابطه معماری و شهرسازی با زندگی روزمره یونانیان باستان اثر آر. ای. ویچرلی، است که توسط سیروان بهرامی و شاهو کشاورزی به زبان فارسی برگردانده شده است.

در کتاب “یونانیان شهرها را چگونه می‌ساختند” به جزئیات زیادی از ویژگی‌های کالبدی و اجتماعی فضاهای شهری یونان پرداخته شده و ادبیات شهرسازی در دسترس خواننده ایرانی را گامی رو به جلو می‌برد.

به گزارش آرمانشهر،  کتاب “یونانیان شهرها را چگونه می‌ساختند” رابطه معماری و شهرسازی با زندگی روزمره یونانیان باستان اثر آر. ای. ویچرلی، است که توسط سیروان بهرامی و شاهو کشاورزی به زبان فارسی برگردانده شده است.

این کتاب در هشت بخش تدوین شده است که فصل اول آن شامل رشد و نمو شهر یونان و در فصل دوم طرح ریزی شهرهای یونانی بررسی و در فصل سوم به استحکامات دفاعی آن‌ها اشاره می‌کند.

نویسنده این کتاب در فصل چهارم کتاب به بررسی آگورا و در فصل پنجم آن به کنکاش در مورد نیایشگاه‌ها و بناهای عمومی می‌پردازد و در فصل ششم هم به چگونگی ساخت ورزشگاه سرپوشیده، استادیوم و تئاتر پرداخته است.

در فصل هفتم به تشریح چگونگی ساخت خانه‌های یونانی پرداخته و سرانجام در فصل پایانی کتاب موضوع چگونگی ایجاد آب انبارها را مورد بررسی قرار داده است.

کتاب “یونانیان شهرها را چگونه می‌ساختند” در حوزه شهرسازی یونانی نمونه‌ای برجسته به شمار می‌رود که شناختی واضح و شگفت‌آور را به طور مختصر و مفید در حجم قابل توجهی از ایده‌های اساسی و مطالب مرتبط با این موضوع را در اختیار می‌گذارد.

مترجمین در پیشگفتار این کتاب آورده‌اند: یونان در هزاره پنجم قبل از میلاد مسیح، مقارن با دوران نوسنگی شاهد تحولات و دگرگونی‌هایی در سکونتگاه‌ها و شهرها بوده‌است. در این دوره یونان نخستین شهرهای خود را تجربه کرده است.

شهرها یا پولیس یونانی با قلعه‌هایی مستحکم و مرتفع در بالای تپه‌ها که آکروپولیس نام داشت، قابلیت دفاعی بالایی داشتند؛ زیرا که هم در بالای بلندی‌ها بنا شده بودند و هم حصارها و دیوارهای سترگی از آنها محافظت می‌کردند. از آکروپولیس‌های معروف یونان باستان می‌توان، آکروپولیس آتن را نام برد. این شهرها حاصل اتحاد و اسکان یافتن گروه‌های قومی  و قبیله‌ای و کلونی‌های پدرسالاری بودند که بر اساس قوانین و آداب ‌و رسوم دینی مشترک و مشابه با هم اداره می‌شدند.

این نوع شهرها به تدریج دولت شهرها را بنیان نهادند و در قرن ششم تا چهارم قبل از میلاد به اوج شکوفایی خود رسیدند؛ اما در این میان آنچه که مترجمان را در گزینش این کتاب ترغیب نموده موضوع شناخت ریشه‌های شکل‌گیری فضاهای شهری در تمدن غرب است.

آنچه که در کتاب به عنوان آگورا مطرح می‌شود خواننده را با نقش بنیادی و نه انضمامی فضاهای شهری از همان آغاز تمدن هلنی آشنا می‌سازد. بارها در این کتاب گفته شده که سکونتگاه‌ها با آگورا پابه عرصه وجود نهاده و در کسوت شهر در آمده‌اند.

در این کتاب به جزئیات بیشتری از ویژگی‌های کالبدی و اجتماعی فضاهای شهری و سایر عناصر برجسته شهر یونانی پرداخته شده و  ادبیات شهرسازی در دسترس خواننده ایرانی را گامی رو به جلو می‌برد.

این کتاب کوششی در جهت استفاده دانشجویان و مدیران و علاقه‌مندان به مسائل شهری است تا بتواند راهگشای سلسله مطالعات آینده پیرامون حوزه‌های شهرسازی و معماری یونان باشد./ایسنا