به گزارش آرمانشهر ، طعم زندگی در تهران ظاهرا شیرین است. اما این فقط ظاهر قضیه است. در واقع شهروندان تهرانی حسرت خیلی از چیزهای را می خورند که در شهرها و روستاهای کشور دغدغه مردم نیست، مثل هوای پاک، آرامش، طبیعت زیبا، اوقات فراغت، ترافیک و … چرا تهران به چنین وضعیتی دچار شده ؟ در پاسخ […]
به گزارش آرمانشهر ، طعم زندگی در تهران ظاهرا شیرین است. اما این فقط ظاهر قضیه است. در واقع شهروندان تهرانی حسرت خیلی از چیزهای را می خورند که در شهرها و روستاهای کشور دغدغه مردم نیست، مثل هوای پاک، آرامش، طبیعت زیبا، اوقات فراغت، ترافیک و …
چرا تهران به چنین وضعیتی دچار شده ؟
در پاسخ کوتاه به این پرسش می توان گفت بین مشکلات یک شهر و افزایش جمعیت و گسترش وسعت آن رابطه معناداری وجود دارد، در نتیجه مدیریت یک کلانشهر بسیار سخت تر و پیچیده تر از یک شهر کم جمعیت است. البته فهم این منطق ساده در عمل خیلی دشورا است. چرا که عوامل مختلف سیاسی، اقتصادی و اجتماعی لاجرم تهران را به گسترش بیشتر سوق می دهد. با آنکه شورا و شهرداری به عنوان مدیریت شهری شناخته می شوند، اما سازمان مختلف مثل آب، برق، گاز، آموزش و پرورش، نیروی انتظامی، وزارتخانه ها، اوقاف، استانداری، فرمانداری و… در مدیریت شهر تهران دخیل و سهم بسزایی دارند. اما بدلیل نبود نظام مدیریت یکپارچه شهری، عملا تداخلات زیادی رخ می دهد و نتیجه آن می شود که اکنون شاهدش هستیم
در اینجا برای نمونه به برخی از مسائل و مشکلات جاری که در جلسات نمایندگان مجلس و شورای شهر، برخی از مسئولان در مناطق ۲۲ گانه شهر با حضور شورایاران و اهالی آن منطقه در دوره پنجم شورا تشکیل و احصا شد به شرح زیر اشاره میکنیم:
۱- ترافیک و مشکلات مربوط به خیابانها و معابر عمومی
۲- آلودگی هوا و عوارض ناشی از آن
۳- مشکلات مربوط به ناوگان حمل و نقل عمومی و سرگردانی مردم در ایستگاههای مترو و اتوبوس
۴- تخریب منابع طبیعی و محیط زیست شهری اعم از تخریب باغات و فضای سبز، پسماند، فاضلاب، شن چاله ها، برداشت بی رویه از سفره های زیرزمینی آب و…
۵- آسیبهای اجتماعی (زنان خیابانی، کارتنخوابها، کودکان کار، متکدیان و)
۶- وجود حداقل ۲۵ هزار معتاد متجاهر
۷- زلزله و احتمال فعال شدن گسلهای طبیعی
۸- آلودگی صوتی و وجود فرودگاه در مرکز شهر
۹- صنایع آلاینده و صنوف مزاحم
۱۰- وجود پادگانها و مراکز نظامی آموزشی و اداری وابسته به آن
۱۱- بافتهای فرسوده و غیراستاندارد و حادثهخیز
۱۲- کمبود سرانه آموزشی و وجود مدارس دوشیفته و کلاسهای متراکم
۱۳- فقدان طرح تفصیلی و جامع در بسیاری از مناطق شهری
۱۴- وجود دکلهای مخابراتی عریض و طویل و خطرآفرین
۱۵- کمبود مراکز بهداشت و درمان و عدم دسترسی آسان مردم به این مراکز
۱۶- بحران جدی آب و کمبود منابع آبی و مصرف بیرویه آن و عدم اجرای طرح بازچرخانی آب
۱۷- برجسازیهای بیضابطه و غیرمنطبق با ضوابط معماری و شهرسازی
۱۸- مهاجرتهای بیرویه به تهران و افزایش غیرقابل کنترل جمعیت
۱۹- حاشیهنشینی و ساخت وسازهای غیرمجاز در اطراف تهران
۲۰- وجود دهها ساختمان فرسوده و ناامن همچون پلاسکو
۲۱- منازل و ساختمانهای حریم برخی رودخانههای بدون رعایت ضوابط
۲۲- وجود ریلهای راهآهن در برخی مناطق جنوب تهران
۲۳- خطرسیل و فرونشست زمین در برخی از نقاط شهر و استان تهران
۲۴- بلاتکلیفی حریم شهر تهران با برخی روستاها و بخشها و شهرهای اطراف آن
۲۵- ضعف در جمع آوری آبهای سطحی و هدر رفت منابع آبی شهر
۲۶- مشکلات شهرداری تهران در تملک املاک معارض در مسیر طرح ها و اصلاح هندسی معابر
۲۷- تجمع مراکز سیاسی، تجاری، آموزشی، درمانی، خدماتی، تفریحی و.. که موجب جذب جمعیت مهاجر بطور ممتد در تهران شده در حالیکه امکانات موجود پاسخگوی این میزان از جمعیت نیست.
۲۸- در هم تنیندگی و پیچیدگی مسائل و مشکلات در نبود مدیریت یکپارچه شهری
۲۹- قانون گریزی و ضعف جدی در فرهنگ شهروندی
۳۰- خاموشی فضای شهری و عدم نورپردازی مناسب برای زیبا سازی منظر شهر در شب
با این ترتیب می شود گفت حل مشکلات تهران نیازمند یک برنامه ریزی جامع و هدفمند است که طبق آن از تمام ظرفیت های مادی و معنوی شهر استفاده شود و مشکلات براساس اولویت و ضرورت دسته بندی گردد، تا بتوان آنها را حل کرد. تحقق این مهم هم به همکاری همه جانبه دولت و جلب مشارکت واقعی مردم بستگی دارد که متاسفانه در هر دو مورد با مشکل جدی مواجه هستیم. دولت در بودجه ۱۴۰۱ از سهم شهرداری ها کاسته است، شهرداری برای تامین بودجه خود همچنان به فکر فروش تراکم و رونق بخشیدن به ساخت و ساز مسکن است و دیوان عدالت ادری هم نهاد اجتماعی شورایاری را به عنوان یک نمونه کارآمد منحل کرده است. / ابراهیم علیپور