انقلاب اسلامی و پس از آن هشت سال جنگ تحمیلی نه یک اتفاق بلکه یک مسیر و راه بود، راهی که سعادت همه مردم در حرکت در آن مسیر است. امروز نه فقط در ایران بلکه در کشورهای منطقه هرگاه مردم در مسیر ایثار، جهاد و شهادت حرکت کردند دست ظالمان کوتاه و استقلال و عزت مردم حفظ شد. اما امروز خاکریزها به داخل شهرها و حتی خانه‌ها منتقل شده و برای ایثار و جهاد نیاز نیست اسلحه به دست گرفته و به جبهه بروید؛ امروز جنگ نرم و جنگ اقتصادی شدیدی در جریان است که حتی می‌تواند مخرب‌تر از جنگ نظامی باشد. پس اگر کسی می‌خواهد کشور و مردم را نجات دهد باید دوباره لباس رزم به تن و سنگرهای جهاد را در شهرها برپا کند.
خوشبختانه گروه‌های جهادی با شناخت این مسیر لباس رزم به تن کرده‌اند و هم با تلفن‌های هوشمند در جنگ نرم حضور دارند، هم با رفتن به حاشیه شهرها و استان‌های مختلف بخشی از درد مردم را تسکین می‌دهند تا اقشار ضعیف جامعه در جنگ اقتصادی کمترین آسیب را ببینند.
اما تلاش‌های گروه های جهادی در برابر فشار حداکثری که دشمنان علیه کشور برنامه‌ریزی کرده‌اند کافی نیست و اگر می‌خواهیم کشور را نجات دهیم باید همه مردم و مسوولان کار جهادی کنند، باید در همه ادارات، سازمان‌ها و در شهرها لباس های رزم را به تن کرده و همه جا را مانند سنگر ببینیم و شروع به کارهای جهادی کنیم که سعادت مردم و کشور حرکت در این مسیر است. البته در صف مقدم این مسیر باید مسوولان باشند، اگر آنها به این باور رسیدند که کار باید برای خدا و جهادی انجام دهند دیگر شاهد فساد نیستیم، کار مردم زمین نمی‌ماند و مردم هم که طعم شیرین خدمت صادقانه و جهادی را بچشند با همه وجود در کنار مسوولان قرار می گیرند.
باید همه در حدتوان دست به کار شوند، مسوول با خدمت صادقانه و شبانه‌روزی، برخی با کمک مالی، برخی با حضور، برخی با هنرهایی که دارند و حتی برخی با گوشی‌های خود، به قول یکی از جهادگران “اگر پول ندارید برای امور خیر کمک کنید حداقل فراخوان آن حرکت انسان دوستانه را در شبکه اجتماعی به اشتراک بگذارید تا دیگران ببینند” که این هم نوعی کمک و حرکت در مسیر درست است.
اگر همه بسیج شدیم و جهادی به میدان آمدیم در این صورت هم ارامش و امید به کشور بر می گردد، هم نقشه دشمنان نقش بر آب می شود.
محمدرضا قنبرطلب – کارشناس امور اجتماعی و فرهنگی
